ریو در این روزها میزبان مسابقات المپیک است و آن چیزی که این بازی ها را برای ما هیجان انگیز کرده است، استفاده از فناوری های جدید در بستر این مسابقات است. در تمامی ورزشها، ورزشکاران و مربیان معمولا سعی می کنند با اطلاعاتی که راجع به حریف خود بدست می آورند با استفاده از سیستم های فناوری این اطلاعات را تحلیل کنند تا ورزشکار خود را به نقاط ضعف و قوت حریف آشنا کنند. به گفته محققان هرچه سطح ورزش ها بالاتر باشد احتمال صدق این تحلیل ها نیز بیشتر است. 

بر اساس تحقیقات انجام شده توسط برنارد ماری، تیم قایق رانی انگلستان از سال 1974 تا به حال برنده مدال طلای المپیک شده اند و این نشان می دهد که آن ها از تیم آنالیزور خوبی برخوردار هستند. آنها با استفاده از تکنولوژی به دنبال یافتن این نکته هستند که چگونه سرعت حرکت قایق ها در آب ها بیشتر می شود.

ورزش قایق رانی یک ورزشی است که در آن به راحتی می توان اطلاعاتی راجع به چگونگی فعالیت ورزشکاران بدست آورد. یعنی هر حرکتی که ورزشکاران در آن انجام میدهند را می شود به راحتی اندازه گیری کرد. به عنوان مثال می توان سرعت و چگونگی پارو زدن را اندازه گیری کرد. تحلیل گران اطلاعاتی را که در مورد حریفان خود بدست می آورند و چگونگی فعالیت آن ها را می سنجند و آن ها را در اختیار ورزشکاران خود قرار می دهند و نتیجه آن را با دیگر حریفان مقایسه می کنند.

البته این ورزش قایق رانی مشکلات مخصوص خود را هم دارد. چراکه این ورزش در فضای باز انجام می شود و متغییر هایی مانند شرایط آب و هوا در نتیجه و تحلیل آن ها تاثیر می گذارد که قابل پیش بینی هم نیست. 

دیوید تنر، شخصی که از سال 1996 مربی تیم های قایق رانی المپیک و پارالمپیک انگلستان بوده است می گوید این اطلاعات به دست آورده شده اطلاعاتی است که ما از عملکرد هر فرد در باشگاه و درون قایق اندازه گیری و محاسبه می کنیم تا آن را با دیگر ورزشکاران مقایسه کنیم. به عنوان مثال قدرتی که ورزشکاران در سالن بدنسازی برای زدن وزنه ها به کار میگیرند را با قدرتی که برای پارو زدن نیاز دارند با یکدیگر مقایسه می شود.

نرم افزار ها و تکنولوژی هایی وجود دارد که میزان قدرت ورزشکاران در فعالیت هایشان را می سنجد و به وسیله آن مربیان می توانند زمانی که آنها به خط پایان میرسند را پیش بینی کنند.
 

این تکنولوژی ها فقط مخصوص قایقرانی نیست بلکه در سایر رشته ها مانند دچرخه سواری و شنا هم کاربرد دارد. با این تکنولوژی می توان از شمارش دورهای رفت و برگشتی که یک شناگر در مسابقه انجام می‌دهد و حتی از دفعاتی که یک ورزشکار دست‌ها و پاهای خود را حرکت می‌دهد نیز مطلع شد. علاوه بر این ربات‌هایی برای تصویربرداری در زیر آب قرار گرفته‌اند که با تناسب سرعت شناگر طول استخر را با او طی کرده و لحظه به لحظه یک مسابقه را تصویربرداری می‌کنند.

شرکت های مختلفی در این المپیک فناوری های جدیدی را ارائه کردند که نسبت به المپیک قبل بسیار پیشرفته تر بود و فقط یک چهارم هزینه هایی که در المپیک لندن شد در این المپیک خرج برداشت. حال باید منتظر ماند تا با گذر زمان و پیشرفت فناوری، ببینیم در المپیک 2020 ژاپن از چه فناوری هایی استفاده خواهد شد. شرکت های فناوری نیز این فرصت را بهترین موقعیت برای مطرح کردن و تبلیغ خود می دانند و این فرصت را از دست نمی دهند.

گزارش از محمد مهدی میران زاده