در ارتباط با پیشرفت‌های فناوری در قلمرو مهندسی نظامی چه می‌توان گفت؟ آیا تجهیزات این حوزه در طول زمان تغییراتی بزرگ همچون دنیای فناوری را به خود دیده‌اند؟ داشتن یک شنل نامریی کننده، برای افرادی که در میدان جنگ هستند به معنای حفظ جان خود و قتل عام بسیاری از نیروهای دشمن است! مدت‌هاست که بر روی این پروژه کار می‌شود و طی سالیان بسیار، از جلیقه‌های نامریی کننده به شنل منعطف نامریی کننده رسیده‌ایم! حالا این فناوری به نقطه‌ای رسیده است که آن را مناسب استفاده‌های نظامی می‌کند! این شنل، در حقیقت نوع پیشرفته‌ای از استتار را انجام می‌دهد و توسط پروفسور کانته و تیم تحقیقاتی تحت امرش توسعه داده شده است. آن‌ها این روش استتار را “پنهان‌ سازی فراسطح دی الکتریکی” نامیده‌اند!
این پروژه، مواد مورد نیاز برای ساخت شنل را مدیون تحقیقاتی است که 9 سال پیش یعنی در سال 2006، در دانشگاه دوک انجام شد. این ماده، در حقیقت یک لایه بسیار نازک از تفلون است که با سرامیک پر شده است. طرز کار آن را در زیر می‌بینید:

این ترکیب، هنگام قرار گرفتن بر روی یک جسم، موجب تعدیل طول موج‌های مختلف الکترومغناطیسی و تغییر طول موج نور بازتابی از سطح می‌شود. مثلا نور مریی را تبدیل به امواج رادیویی یا ریزموج‌ها می‌کند که توسط چشم، قابل مشاهده نیست!
یکی از نویسندگان ارشد این تحقیق، می‌گوید: “تحقیقات و تلاش‌های چند سال گذشته محققان برای نامریی کردن یک جسم، منجر به استفاده از لایه‌های بسیار زیادی از مواد نامریی کننده می‌شد، به گونه‌ای که در نهایت، ضخامت لایه‌های نامریی کننده از ضخامت خود جسم بیشتر می‌شد! حال ما توانسته‌ایم به همگان نشان دهیم که تنها با قرار دادن یک لایه بسیار نازک از این ماده بر روی اجسام مختلف، می‌توان هر جسمی را مخفی و نامریی کرد!”
ممکن است استفاده از این مواد، به زودی در صنایع نظامی آغاز شود. برای مثال، می‌توان سطح خارجی هواپیماهای بدون سرنشین را با این ماده پوشاند تا از رسیدن نور مریی به چشم افراد روی زمین و در نتیجه لو رفتن محل هواپیما جلوگیری کرد! با استفاده از “پنهان‌ سازی فراسطح دی الکتریکی”، می‌توان جسمی به ضخامت 30 سانتی‌متر را، تنها با پوشاندن لایه‌ای به ضخامت 3 سانتی‌متر مخفی کرد!
البته این پوشش، هنوز نقص‌هایی هم دارد. مثلا این ماده تنها می‌تواند یک طول موج خاص را در آن واحد مخفی و نامریی کند. چرا که طول موج نور مریی، تنها بین 400 تا 700 نانومتر است و تسخیر تمامی طول موج‌های موجود در این بازه کوچک، برای محققان کار دشواری نخواهد بود!
با توجه به تمرکز این پروژه بر روی اهداف نظامی، باید بگویم که نامریی شدن، بیش از آن که لذت‌ بخش باشد، ظاهرا خطرناک نیز هست! تصور کنید که سربازی در میدان جنگ باشید و از روبرو، توسط 1000 سرباز نامریی به سمت خاکریز شما شلیک شود! وحشتناک است؛ نه؟