دانشمندان موفق شدهاند تا برای نخستین بار با ترکیب ساختارهای زیستی و سیستمهای الکترونیکی، یک مدار الکترونیکی در برگهای گل سرخ کارگذاری کنند.
استفاده از فناوریهای الکترونیکی برای بهینهسازی عملکرد گیاهان امر بسیار مرسومی محسوب میشود ولی هیچگاه در طول تاریخ امکان کار گذاشتن یک سیستم الکترونیکی در بافت زنده یک گیاه ممکن نبوده است. علت این امر نیز این است که در شرایط معمولی، تزریق یک سیستم الکترونیکی تنها موجب مرگ میزبان خواهد شد.
حال متخصصان سوئدی توانستهاند تا بر این مشکل بزرگ غلبه کرده و یکی از مهمترین معضلات مهندسی تاریخ را برطرف سازند. این متخصصان موفق به ساخت یک سیستم سایبورگ مانند شدهاند که بهواسطه کارگذاری مدارهای الکترونیکی در گل سرخ (رز) ممکن شده است. به این ترتیب آنها موفق به روشن کردن یونهای داخل این گل شدهاند و این فرایند را به نحوی انجام دادهاند که هیچ آسیبی به بافتهای زنده این گیاه وارد نشده است.
کلید این موفقیت در این امر بوده است که دانشمندان دریافتهاند که باید یک نوع خاص از پلیمر را به درون بدنه گیاه تزریق کنند. این پلیمر بهصورت خودکار به شکل یک سیم درمیآید و میتواند بدون قطع کردن ساختار حیاتی چرخش مواد غذایی در گیاه، جریان الکتریسیته را از خود عبور بدهد.
حال دانشمندان در تلاش هستند تا بتوانند این ساختار را به نحوی به یک سیستم مفید تبدیل کنند. برای نمونه یکی از اهداف تیم سازنده این است که بتوانند با قرار دادن الکترون، شکر تولید شده درون گیاه را به انرژی قابل استفاده توسط بشر تبدیل کنند. درصورتیکه این متخصصان بتوانند این فرایند را با موفقیت به انجام برسانند آنگاه بحران انرژی در جهان بهصورت کامل حل خواهد شد.
بهاینترتیب میتوان انرژی مورد نیاز بشر برای زندگی را از مزارعی دریافت کرد که میتوانند بدون آلوده کردن هوا به تولید این انرژی بپردازند. شایانذکر است که در حال حاضر تمامی فعالیتهایی که به ساختارهای الکترونیکی مربوط هستند به فلزات وابستگی دارند ولی این اختراع میتواند آینده سیستمهای الکترونیکی را بهصورت کامل دستخوش تغییر کند.